top of page

Voor even klein

Ik geloof dat het ergens in de winter was. Ik was altijd blij als ik het op tijd redde. Op tijd komen is verleden tijd, vanaf het moment dat je je baby voor het eerst in je armen houdt. Zíj bepalen wanneer ze wakker worden. En poepen. Wanneer jij mag gaan. Ik kom dus vaak te laat bij muziek. Daar voel ik me wat lullig bij, maar niet lulliger dan dat ik mijn baby met volle poepluier in het zitje zou duwen, omdat mama zich anders lullig voelt. Bovendien is er geen betere remedie tegen onuitgeslapenheid dan bij een muziekochtend aankomen.

Piep piep. ‘Horen jullie dat?’ Piep piep piep! De peuters hobbelen naar Larissa toe, wat ze altijd doen als ze het willen weten. ‘Hee! Het komt van boven, van achter de lampen!’ Larissa pakt een muisje achter de lamp. ‘Het muisje vertelt mij net in mijn oor, dat ‘ie zin heeft om te dansen!’ Larissa trekt een parachute uit de kast. Met het pakken van een punt van de parachute ontstaat een levensgrote, stoffen tent. De kinderen rennen eronder, wij zijn hun menselijke haringen. De muisjes worden erover uitgestort, zodat ze op het ‘tentdak’ liggen. Alle ouders trekken tegelijk de punten van de parachute strak. De muizen worden in een nanoseconden gekatapulteerd naar het plafond van de muziek-op-schoot ruimte. Niet eerder hadden ze van zo’n bijzonder perspectief naar ons gekeken, de muizen.

Bij het straktrekken van de punten en de kleurenpracht aan vliegende muizen, voelde ik iets dat heel zeldzaam is. Dit is het moment en niet anders. Er is geen gisteren. Er is geen slapeloze nacht, geen naar hoestje of zere onderrug, geen moeie ogen of verlangen naar een leeg huis, voor vijf minuten. Het is dit, het is vandaag. We denken niet maar we beleven. We leven! Ik kon niet meer stoppen met lachen. De muizen vielen zacht in onze parachute en bam! Wij lieten ze het plafond weer kussen. En weer, en nog een keer. Tegen de tijd dat de koffiepot begon te zoemen, kwam ik terug. Ik was even helemaal, onbevangen, totaal spontaan mezelf. Ik was even klein. Wij allemaal waren weer even klein.

Meer bezielde bommetjes 

bottom of page